Monumentalny pięcioboczny barokowy bastion – na południowym wschodzie miasta powstał w czasie wojny wenecko - tureckiej (1645-1669) między Republiką Wenecką a Imperium Osmańskim oraz za panowania Generalnego Zarządcy Antonia Bernarda. W jego skład wchodziła wieża Turjun (Torre di terraferma) i „Wrota do ogrodu“ które prowadziły na pola i do ogrodów na pisakowym półwyspie Punta. Strategicznie uniemożliwiał atakującym dostęp do szerokiego frontu południowego wzdłuż fosy (dzisiejszy Fošal). Budowa wymagała dużej ilości kamieni, gruzu i ziemi, więc miasto zostało oczyszczone z ruin i opuszczonych domów.
Bastion został rozebrany w 1862 r., podobnie jak pozostałe mury, podczas rozbudowy miasta i budowy nowych dróg.
Monumentalny pięcioboczny barokowy bastion – na południowym wschodzie miasta powstał w czasie wojny wenecko - tureckiej (1645-1669) między Republiką Wenecką a Imperium Osmańskim oraz za panowania Generalnego Zarządcy Antonia Bernarda. W jego skład wchodziła wieża Turjun (Torre di terraferma) i „Wrota do ogrodu“ które prowadziły na pola i do ogrodów na pisakowym półwyspie Punta. Strategicznie uniemożliwiał atakującym dostęp do szerokiego frontu południowego wzdłuż fosy (dzisiejszy Fošal). Budowa wymagała dużej ilości kamieni, gruzu i ziemi, więc miasto zostało oczyszczone z ruin i opuszczonych domów.
Bastion został rozebrany w 1862 r., podobnie jak pozostałe mury, podczas rozbudowy miasta i budowy nowych dróg.
Kamienna brama (Porta terraferma) wchodzi w skład dobrze zachowanych zachodnich murów miasta. Główna ulica miasta ciągnie się od niej w kierunku Zachodniej Bramy nad rzeką. Napis nad bramą (1682) dowodzi, że zbudowano ją za panowania weneckiego.
Kamienna brama (Porta terraferma) wchodzi w skład dobrze zachowanych zachodnich murów miasta. Główna ulica miasta ciągnie się od niej w kierunku Zachodniej Bramy nad rzeką. Napis nad bramą (1682) dowodzi, że zbudowano ją za panowania weneckiego.
Główna ulica miasta ciągnie się od kamiennej Wschodniej Bramy do Wielkiej Bramy Zachodniej ("ryczącej bramy"). Od połowy XX wieku jego społeczną rolę przejął Fošal - nowoczesny deptak i droga miejska.
Główna ulica miasta ciągnie się od kamiennej Wschodniej Bramy do Wielkiej Bramy Zachodniej ("ryczącej bramy"). Od połowy XX wieku jego społeczną rolę przejął Fošal - nowoczesny deptak i droga miejska.
Nowoczesna promenada i droga miejska wybudowane na miejscu obronnego wału wodnego (wł. fossa) i zburzonych południowych murów miejskich. Jest przykładem rozbudowy miasta poprzez industrializację i modernizację ruchliwych dróg.
Nowoczesna promenada i droga miejska wybudowane na miejscu obronnego wału wodnego (wł. fossa) i zburzonych południowych murów miejskich. Jest przykładem rozbudowy miasta poprzez industrializację i modernizację ruchliwych dróg.
Parterowy dom z dobudowaną później renesansową monoforą z herbem rodu Tomadellów. Ze względu na krzyż w herbie zwany jest nieoficjalnie „Pałacem Biskupim”. Na portyku przed wejściem znajduje się herb rodu Caralipeo-Despotović (XVI wiek).
Parterowy dom z dobudowaną później renesansową monoforą z herbem rodu Tomadellów. Ze względu na krzyż w herbie zwany jest nieoficjalnie „Pałacem Biskupim”. Na portyku przed wejściem znajduje się herb rodu Caralipeo-Despotović (XVI wiek).
Czworokątna wieża (Torre di terraferma), pozostała po burzeniu i adaptacji części południowo - wschodnich murów miasta. Obok znajdowała się „Brama Ogrodowa”, która prowadziła do pól i ogrodów na piaszczystym półwyspie Punta. Na froncie wieży, umieszczono zachowane herby weneckie z różnych epok, pochodzące ze zburzonych umocnień i pałacu zarządcy.
Czworokątna wieża (Torre di terraferma), pozostała po burzeniu i adaptacji części południowo - wschodnich murów miasta. Obok znajdowała się „Brama Ogrodowa”, która prowadziła do pól i ogrodów na piaszczystym półwyspie Punta. Na froncie wieży, umieszczono zachowane herby weneckie z różnych epok, pochodzące ze zburzonych umocnień i pałacu zarządcy.
